برنامه ی اصلی T-50  براساس تولید یک جنگنده ی بومی آموزشی که قابلیت پرواز سوپر سونیک را داشت ، جهت آموزش و آماده سازی خلبانان جنگنده های KF-16 و F-15K بود.یکی دیگر از اهداف این طرح جایگزینی این هواپیما با هواپیماهای فرسوده ی T-38  و A-37 های نیروی هوایی کره بود.از پروژه های پیشین نیروی هوایی کره میتوان به هواپیمای ملخی و آموزشی ابتدایی KT-1 ، تولید تحت لیسانس KF-16 اشاره نمود.در کل سری هواپیماهای T-50 از نظر پیکربندی بسیار شبیه به KF-16 میباشند.
برنامه ی مادر با نام رمزی KTX-2 در سال 1992 آغاز شد ، ولی وزارت دارایی و اقتصاد کره در سال 1995 جلوی طرح را به دلایل مالی گرفت.طراحی ابتدایی طرح مربوط به سال 1999 میباشد.هزینه های این پروژه توسط شرکت (Lockheed Martin(13% ، صنایع هوافضای کره(17%) و دولت کره ی جنوبی(70%) تامین شده است.
این هواپیما در سال 2000 به صورت رسمی به عنوان T-50 Golden Eagle برگزیده شد.سرانجام مراحل پایانی ساخت اولین T-50 بین 15 ژانویه تا 14 سپتامبر 2001 تمام شد و این جنگنده ، اولین پرواز خود را در ماه اوت سال 2002 انجام داد و ارزیابی های عملیاتی این جنگنده تا 28 جولای تا 14 اوت 2003 به طول انجامید.صنایع هوافضای کره ی جنوبی و Lockheed Martin در حال حاضر برای انواع این هواپیما یک برنامه مشترک فروش و صادر را پیش بینی کرده اند.نیروی هوایی کره قرار داد سفارش 25 فروند T-50 را در سال 2003  منعقد کرد و براساس این قرارداد باید تمامی این 25 فروند از سال 2005 تا سال 2009 تحویل نیروی هوایی کره میشدند.شایان ذکر است که رادار اصلی این جنگنده AN/PG-67(v)4 ساخت شرکت Lockheed Martin میباشد.

در آنسوی ماجرا هم تولید یک جنگنده ی چند منظوره بنام TA-50 در دستور کار قرار گرفت که قابل قیاس با KF-16 باشد و به خوبی FA-50 باشد.مدل های مختلف TA-50 نسبت به مدل آموزشی این هواپیما یعنی T-50 از تسلیحات سنگین تری برخوردار هستند که در نقش جنگنده های سبک ظاهر میشوند.جنگنده ی TA-50 طوری طراجی شده است که از تمامی امکانات رزمی جهت استفاده از انواع سلاح های هدایت پذیر ، موشک های هوا به هوا و موشک های هوا به زمین برخوردار میباشد.همچنین قابلیت افزودن پادهای شناسایی ، کمک در هدفگیری و جنگ الکترونیک را دارا میباشد.
FA-50 پیشرفته ترین نسخه ی T-50 میباشد.این جنگنده به رادار قدرتمند اسرائیلی EL/M-2032 پالس دالپر ، تانکر سوخت بزرگتر ، ایونیک پیشرفته تر ، محفظه ی رادار بزرگتر و یک دیتالینک تاکتیکی مجهز شده است.البته این نکته قابل توجه است که رادار EL/M-2032 به دو رادار AN/APG-67(V)4 محصول Lokheed Martin و رادار AESA SELEX Vixen 500E محصول شرکت SELEX Galileo ترجیح داده شده است.در دسامبر سال 2008 نیروی هوایی کره قرار دادی با صنایع هوافضای کره جهت تبدیل 4 فروند از جنگنده های T-50 به FA-50  تا سال 2012 نوشت.نیروی هوایی کره درخواست تولید 60 فروند FA-50 تا سال 2013 را دارد و برنامه ای جهت جایگزینی تمامی 150 فروند FA-50 با جنگنده های F-4 Phantom II و F-5 را دارد.

F-50

T-50 در ابتدا قرار بود زمینه ساز نسل بعدی جنگنده های بومی کره ، F-50 باشد که بالهای قدرتمند ، رادار AESA ، مخزن سوخت داخلی بزرگتر ، تحهیزات بیشتر جنگ الکترونیک و موتور قدرتمند تر بود.بالهای قدرتمند این جنگنده در زیر خود سه پایلون سلاح داشتند که در FA-50 شاهد دو پایلون هستیم.رادار AESA قرار بود رادار پیشرفته رزمی ریتون باشد.این جنگنده قرار بود تک سرنیشن باشد تا فضای کافی برای تانک سوخت و تجهیزات جنگی وجود داشته باشد.موتور این جنگنده میتوانست EJ200 یا F414 باشد که نیرویی 12-25% بیشتر نسبت به موتورهای F-404 نصب شده بر روی FA-50 تولید کندو در نهایت این پروژه با پروژه ی پیشرفته تر KAI KF-X جایگزین شد.

طراحی

عقاب طلایی T-50 بسیار شبیه به جنگنده ی F-16 Flighting Falcon میباشد و نقاط مشترک بسیاری نیز در آنها دیده میشود.ازجمله ی این شباهتها میتوان به موتور یکسان ، سرعت ، قیمت و برد سلاح های استفاده شده اشاره داشت.البته تجربه های صنایع هوافضای کره ی جنوبی که از پروژه منتاژ KF-16 بدست آمده بود باعث شد تا آنها در طراحی این جنگنده سود مالی بسیار کنند.
هسته پردازش مرکزی و سیستم کاربری T-50 توسط MDS Technology ساخته شده است.سیستم ایونیک این جنگنده اولین و تنها سیستم ایونیکی است که توسط یک شرکت آسیایی توسعه داده شده است و دارای گواهینامه ی DO-178B میباشد.شرکت های Samsung Thales و LIG Nex1 مسئولیت طراحی و توسعه ی تجهیزات جنگ الکترونیک و ایونیک اصلی مدل های مختلف T-50 را بعهده داشتند.شرکتهای کره ای دیگر مانند DoDAAM و Aeromaster نیز مسئولیت طراحی و تولید جزئی از ایونیک T-50 شامل مدیریت حافظه کامپیوترها ، تجهیزات تست ایونیک ، ثبت اطلاعات پرواز ، نرم افزارهای آنالیز اطلاعات ، سیستم پردازش اطلاعات پس از پایان پرواز و نرم افزارهای مدیریت ساختار و موتور جنگنده را عهده دار بودند.پنل کاکپیت این جنگنده ، سوییچ ها و جوی استیک آن توسط شرکت های دیگر کره ای بنام FirsTec و Sungjin Techwin  تهیه شدند.
هانوا(Hanwha) قطعات سیستم کنترل پرواز و WIA ارابه های فرود این جنگنده را تامین کردند.T-50 به هانی ول Honeywell) H-764G) مکانیاب جهانی یا همان سیستم ناوبری درونی و یک رادار ارتفاع سنج  HG9550 نیز مجهز شده است.این هواپیما اولین جنگنده ی آموزشی مجهز به سیستم هدایت پرواز با سیم(Fly by wire) میباشد.این جنگنده ی آموزشی دو سرنشینه میباشد که سرنشینان آن به صورت خطی قرار میگیرند.صندلی این جنگنده از فیبر فشرده اکریلیک تهیه شده است که جای راحتی برای خلبان فراهم میکند.کاکپیت طوری طراحی شده که خلبان دید بصری مناسبی دارد.

کاکپیت

حداکثر ارتفاع پروازی این جنگنده 14000 متر (48,000 پا) می باشد (برای نوع آموزشی) و امکان 8000 ساعت خدمت را دارد.هواپیمای T50 ، هفت تانکر سوخت شامل دو تانک زیربالها و پنج تانک روی بدنه هواپیما دارد که درکل قابلیت حمل 2655 لیتر سوخت را به عقاب طلایی میدهد.همینطور قابلیت حمل سه تانک سوخت اضافی که شامل 1710 لیتر سوخت میشود را دارد.
عقاب طلایی از موتور توربوفن F404-102 ساخت شرکت جنرال الکتریک استفاده میکند که در Samsung Techwin تحت لیسانس تولید می شود و در یک طرح مشترک بین صنایع هوافضای کره و شرکت جنرال الکتریک به سیستم کنترل موتور دیجیتال ارتقا پیدا کرده است.حداکثر سرعت این جنگنده 1.4 الی 1.5 ماخ میباشد و حداکثر نیروی رانش تولید شده توسط این موتور 78.7 کیلو نیوتون(17,700 پوند) با احتساب پس سوز میباشد.موتور F-414 جنرال الکتریک نیز برای سری جنگنده های T-50 پیشنهاد شده بود و موتور EJ200 رولس رویس نیز کاندید دیگری بود که طرح را بیشتر شبیه نیروهای هوایی اروپایی میکرد.شایان ذکر است هردو موتور نیروی رانش بیشتری نسبت به F-404 تولید میکنند.

سیستم های تسلیحاتی

TA-50 از یک مسلسل 20 م.م جنرال داینامیکس برخوردار میباشد که پشت کاکپیت قرار گرفته است.این مسلسل نسخه ی سه لول M-61  ولکان میباشد.همچنین امکان شلیک موشک AIM-9 Sidewinder و موشک هوا به سطح AGM-65 Maveric ، راکت های Hydra 70 و LOGIR ، بمب های خوشه ای CBU-58 و Mk-20 و بمب های سقوط آزاد Mk-82_83_84 را دارا میباشد.
FA-50 قابلیت استفاده از پادهای ECM شرکت رافائل موسوم به حفاظت آسمان (Sky Shield) و پادهای هدفگیری لایتنینگ جهت افزایش توان جنگ الکترونیک جنگنده و قدرت هدفگیری را دارد.از سلاح های دیگری که بر روی TA-50 قابل نصب میباشندمیتوان به کیت چندمنظوره هدایت شونده SPICE ، بمب های CBU-97/105 با فیوز منفجر شونده همراه با کیت WCMD در دم بمب ها ، سامانه های JDAM و JDAM-ER جهت افزایش توانایی های حمله زمینی جنگنده و موشک هوا به هوای AIM-120  اشاره داشت.این جنگنده قابلیت استفاده از موشک های Python  و Derby که توسط شرکت رافائل تولید شده اند را نیز دارد.

مدل های مختلف
T-50
مدل اموزشی پیشرفته
T-50B
جهت انجام حرکات آکروباتیک توسط تیم آکروبات عقابهای سیاه
T-50P
جنگنده ی چندمنظوره دوسرنشینه جهت عملیات در هر آب و هوایی که برای نیروی هوایی لهستان تولید شده است
TA-50
تاکتیکی آموزشی/جنگنده ی سبک
FA-50
جنگنده ی چند منظوره با قابلیت انجام ماموریت در هر شرایط آب و هوایی و جهت تعویض با جنگنده های فرسوده ی نیروی هوایی کره.

استفاده کنندگان

کره جنوبی:50 فروند T-50 ، 10 فروند T-50B ، 10 فروند TA-50 یک مدل پیش تولید FA-50
اندونزی:16 فروند TA-50 در ماه مه سال 2011 خریداری نموده است اولین دسته از آنها تا سال 2013 تحویل خواهند شد.

مشخصات فنی
تعداد خدمه:2
طول:12.98 متر
عرض:9.17 متر
ارتفاع:4.78 متر
وزن خالی:6,450 کیلوگرم
حداکثر وزن تیک آف:13,500  کیلوگرم
موتور:یک عدد موتور F-404 General Electric همراه با پس سوز
نیروی رانش:11,925 پوند
نیروی رانش با پس سوز:17,700 پوند
حداکثر سرعت:1.4~1.5 ماخ
برد:1,851 کبلومتر
حداکثر ارتفاع پروازی:16,760 متر
فشار جی:3g- الی 8g+
سلاح ها
یک مسلسل سه لول A-50
راکت های Hydra و LOGIR
موشک های هوا به هوای AMRAAM و Sidewinder
موشک زمین به زمین Maveric
بمب هایMk 82,Mk83  و Mk 84 همراه با SIPCE,JDAM,JDAM-ER و سنسور فیوز منفجر شونده ، بمبهای هدایت لیزری